Nauki o komunikacji społecznej i mediach – forma, treść, kontekst
DOI:
https://doi.org/10.24917/20811861.19.1Słowa kluczowe:
communication and media studies, disciplines of science, disciplines of arts, library and information scienceAbstrakt
The regulation of the Minister of Science and Higher Education of 20 September 2018 on the fields of science and art, and scientific and artistic disciplines pursuant to Article 5 (3) of the Act of July 20, 2018 - The law on higher education and science has introduced a new classification of fields of sciences/art, and disciplines. Selected disciplines were 'consolidated', reducing their number from 102 to 42. In the paper, I am going to analyse the consequences of one of these ‘consolidations’, taking as an example the newly created discipline named Communication and Media Studies. Communication and Media Studies aggregated three previously independent disciplines, i. e. Library and Information Science, Media Studies and Cognition and Social Communication Studies. I will refer to the name of the discipline, its object/objects, purpose/purposes and methodology (content), and finally human resources and a position in relation to similar disciplines in world science (context).Bibliografia
Bauman Z., Retrotopia. Jak rządzi nami przeszłość, Warszawa 2018.
Baylon Ch., Mignot X., Komunikacja, przeł. M. Sowa, Kraków 2008.
Darnton R., What Is the History of Books?, „Daedalus” 1982, vol. 111, no. 3, s. 65–83.
Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2002.
Głombiowski Karol, Książka w procesie komunikacji społecznej, Wrocław 1980.
Gnoli C., Boundaries and Overlaps of Disciplines in Bloch’s Methodology of Historical Knowledge, [w:] Knowledge Organization in the 21st Century: Between Historical Patterns and Future Prospects: Proceedings of the Thirteenth International ISKO Conference, 19–22 May 2014, Kraków, Poland, ed. W. Babik, Kraków 2014, s. 129–135.
Goban Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 1999.
Goban Klas T., Rwący nurt mediów. Mediocen – nowa fala mediatyzacji życia społecznego. Pisma z lat 2012–2020, Kraków–Rzeszów 2020.
https://konstytucjadlanauki.gov.pl/nowe-rozporzadzenie-ws-dyscyplin-to-rzetelna-ocena-badan-naukowych – 1.02.2021.
https://konstytucjadlanauki.gov.pl/o-ustawie – 22.09.2021.
https://www.uib.no/en/infomedia/37621/about-department – 22.09.2021.
Jabłonowski M., Mielczarek T., Komunikowanie społeczne i media – federacja, a nie inkorporacja, „Studia Medioznawcze” 2018, t. 19, nr 4, s. 13–28.
Kisielewski S., Wszystko inaczej, Warszawa 1991.
Klein Thompson J., Crossing Boundaries: Knowledge, Disciplinarities, and Interdisciplinarities, Charlottesville 1996.
Koredczuk B., Bibliologia dyscypliną rozwojową/integrującą czy adaptacyjną/zintegrowaną?, [w:] Książki mają swoją historię. Studia ofiarowane Profesor Barbarze Bieńkowskiej, red. J. Puchalski, Warszawa 2021, s. 31–45.
Kulczycki E., Teoretyzowanie komunikacji, Poznań 2012.
Melosik Z., Dyscyplina naukowa i tożsamość naukowców, „Studia Edukacyjne” 2019, nr 54, s. 7–26.
Migoń K., Bibliologia – nauka o kulturze książki, „Nauka” 2005, nr 2, s. 49–57.
Morreale S. P., Spitzberg B. H., Barge K. J., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, przeł. P. Izdebski, A. Jaworska, D. Kobylińska, Warszawa 2015.
Muszkowski J., Wstęp do socjologii książki, „Studia o Książce” 1973, nr 3, s. 89–152.
Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 2001.
Nęcki Z., Funkcje komunikacji społecznej, [w:] Funkcje komunikacji społecznej, red. K. Wódz, J. Wódz, Dąbrowa Górnicza 2003, s. 7–16.
Nieć G., Od transformace k dezintegraci – polské knihovny a knihověda za posledních třicet let, „Duha. Informace o knihách a knihovnách z Moravy” 2019, č. 5, s. 43–46.
Nowe rozporządzenie ws. dyscyplin – to rzetelna ocena badań naukowych, [on-line:] https://konstytucjadlanauki.gov.pl/nowe-rozporzadzenie-ws-dyscyplin-to-rzetelna-ocena-badan-naukowych – 1.02.2021.
Pisarek W., Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.
Pleszczyński J., Epistemologia komunikacji medialnej. Perspektywa ewolucyjna, Lublin 2013.
Sławecki B., Znaczenie paradygmatów w badaniach jakościowych, [w:] Badania jakościowe, t. 1: Podejścia i teorie, red. D. Jemielniak, Warszawa 2012, s. 57–87.
Socha I., Nauka o książce w Polsce w latach 1945–2015. Teoretyczne źródła inspiracji, „Roczniki Biblioteczne” 2016, t. 60, s. 41–70.
Sosińska-Kalata B., Obszary badań współczesnej informatologii (nauki o informacji), „Zagadnienia Informacji Naukowej” 2013, nr 2, s. 9–41/
Walczak M., Czy możliwa jest wiedza interdyscyplinarna?, „Zagadnienia Naukoznawstwa” 2016, nr 1, s. 113–126.
Walczak M., Między dyscypliną a badaniami interdyscyplinarnymi. Uwagi o metodologicznym statusie kulturoznawstwa, „Roczniki Kulturoznawcze” 2010, t. 1, s. 7–41.
Wendland M., Działanie komunikacyjne a przekazywanie informacji, [w:] Komunikologia. Teoria i praktyka komunikacji, red. E. Kulczycki, M. Wendland, Poznań 2012, s. 137–148.
Włodarczyk B., Seminarium „Polskie uczelnie w rankingach »by subject« – droga do sukcesu" (17 grudnia 2020 r.). Wnioski dla nauk o komunikacji społecznej i mediach, „Studia Medioznawcze” 2020, t. 22, nr 1 (84), s. 896–899.
Wojciechowski J., Biblioteka w komunikacji publicznej, Warszawa 2010.
Wroński M., Jak zapełnić sloty, [on-line:] https://miesiecznik.forumakademickie.pl/czasopisma/fa-2-2021/jak-zapelnic-sloty%E2%80%A9/ – 22.09.2021.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 AUPC Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
