W służbie biblioteki. Status i obowiązki pracowników Baworovianum we Lwowie i Biblioteki Zakładu Naukowego w Tarnopolu

Abstrakt

Wiktor hr. Baworowski był twórcą jednej z najciekawszych i najbardziej znaczących kolekcji rękopisów, starych druków, grafiki, numizmatów, obrazów i innych „pamiątek narodowych”, przy czym specyfiką jego biblioteki było nastawienie na księgozbiór dokumentujący kulturę polską.  W celu zachowania i pomnażania zbiorów naukowych i artystycznych założył fundację, kierowaną następnie przez Wydział Krajowy. W tekście przedstawiono poglądy Baworowskiego i jego spadkobierców na status, wykształcenie i zakres obowiązków pracowników bibliotek fundacji we Lwowie i Tarnopolu. Początkowo bibliotekarz był przede wszystkim poliglotą głównie o wykształceniu humanistycznym, widziano w nim głównie badacza naukowego, a następnie bibliotekarza, co znalazło swoje odzwierciedlenie w strukturze stanowisk. Do podstawowych obowiązków bibliotekarzy należała po pierwsze ochrona i gromadzenie zbiorów, a po drugie ich udostępnienie, co wiązało się z pracami ewidencyjnymi i opracowaniem zbiorów. Biblioteka powinna służyć nie tylko  jako ośrodek pracy naukowej, ale także kulturalnej, sprzyjać podnoszeniu stanu świadomości narodowej, dlatego Baworowski planował także utworzenie przy swoim zakładzie naukowym wydawnictwa, księgarni, muzeum, a także organizację innych działań, promujących książkę i czytelnictwo.